De talgproductie staat onder invloed van hormonen. De talgklieren zijn gevoelig voor het stimulerend hormoon. Met als gevolg een sterke toename van de talgproductie. Als er teveel talg wordt afgescheiden, kan het zich ophopen en raakt de porie verstopt. Deze talgophopingen worden mee-eters genoemd of comedonen. Er zijn open (opening met buitenlucht) mee-eters (blackheads) en meer gesloten (van buitenlucht afgesloten) mee-eters (Whiteheads).

De talgophoping/ verstopping wordt nog versterkt door toegenomen verhoorning van de porie en de verminderde loslating van de hoorncellen waardoor er een verdikte substantie ontstaat van talg en hoorncellen. Daarnaast bevinden zich in de talgklieren bacteriën die zich snel kunnen vermenigvuldigen. De bacteriën zetten talg om in vetzuren. Door de opgehoopte talg en de irriterende vrije vetzuren wordt de wand van de talgfollikel beschadigd. De irriterende stoffen komen in de aangrenzend weefsel terecht en veroorzaken een ontsteking. Hierdoor ontstaan pukkels (papels) en puistjes (pustels).